Andrzejkowe wróżby w klasach młodszych jak zawsze pomogli przeprowadzić uczniowie klas starszych. Nie brakowało emocji związanych z przepowiedniami. Wróżono z kart, z ręki i z fusów.
Dzieci dowiedziały się jak będzie miał na imię ich przyszły mąż lub żona, kim będą w przyszłości i które z nich pierwsze wyjdzie za mąż lub się ożeni. Wszystko to oczywiście z przymrużeniem oka 😉
Agnieszka Czernikowska i Sylwia Przyborowska
Turnieje Mikołajkowe w Szkole Marzeń to zawsze wyjątkowe wydarzenie i wielkie emocje, na które czekają uczniowie. W tych dniach na sali gimnastycznej zawsze robi się bardzo tłoczno i bardzo głośno. Podczas zmagań sportowych nie brakuje zaangażowania i walki. Jest wielka radość zwycięzców, która często przeplata się z łzami pokonanych. Na końcu jednak liczy się dobra zabawa. Nie brakuje też mikołajowych słodkości.
Czy tak było również w tym roku? Koniecznie przekonajcie się sami w poniższej fotorelacji.
Uczniowie klas drugich wzięli ostatnio udział w projekcie podsumowującym rozdział o emocjach. W pierwszej fazie projektu, uczniowie pozowali do zdjęć prezentując przydzielone emocje (happy, sad, brave, scared, tired, thirsty, hungry…). W następnym etapie, uczniowie przyklejali swoje zdjęcia na kolorowych brystolach oraz, jako że w szkole czuć już klimat nadchodzących Świąt, dekorowali je czapkami świętego Mikołaja. Na koniec, każdy układał z rozsypanki literowej nazwy prezentowanych emocji.
W sierpniu 2019 roku, dzięki Programowi Operacyjnemu Wiedza Edukacja Rozwój (POWER), miałam możliwość uczestniczenia w szkoleniu dla nauczycieli The Science Centers in Educational Context. Wykorzystując zdobytą tam wiedzę, w listopadzie zorganizowałam warsztaty dla klas 1 „Scavenger hunt”. Bazując na słownictwie i wyrażeniach poznanych w rozdziale 1 podręcznika Family and Friends 1, wykorzystałyśmy potrzebę ruchu i naturalną ciekawość naszych uczniów.
Również w listopadzie, dzieciaki z mojej grupy przygotowały niespodziankę dla pozostałych grup językowych. Był to krótki filmik Wevideo z zagadkami, mający na celu utrwalenie słownictwa z rozdziału 2 podręcznika Family and Friends 1. Efekty można zobaczyć klikając w link poniżej:)
Niespodzianka podobała się zarówno uczniom, jak i nauczycielom. Na spotkaniu zespołu miałam okazję opowiedzieć koleżankom o programie Wevideo oraz innych programach, które poznałam na szkoleniu w Portugalii.
Marta Kamińska-Wójcik
Dzieci z klasy drugiej przeczytały lekturę pt. “Niesamowite przygody dziesięciu skarpetek” Justyny Bednarek. Książka ta była inspiracją do stworzenia niesamowitych maskotek.
Szkolenia zagraniczne dla nauczycieli są nie tylko okazją to wzbogacenia własnego warsztatu nauczania, ale mogą również stanowić okazję do podzielenia się zdobytą wiedzą i doświadczeniem z innymi.
W maju 2018 roku dzięki Programowi Operacyjnemu Wiedza Edukacja Rozwój (POWER) uczestniczyłam w kursie Innovative approaches to teaching course.
Pomysłami i zaczerpniętą tam wiedzą podzieliłam się z innymi nauczycielami naszej Szkoły podczas zorganizowanego spotkania. Zaprezentowałam i opowiedziałam o tematyce kursu oraz szkolnictwie w Finlandii. Po spotkaniu udostępniłam wszystkie materiały, które zdobyłam na Szkoleniu, w tym linki do stron aplikacji, które z powodzeniem można wykorzystać na lekcjach.
Uczenie się liczebników, nazw działań czy ksztaltów nie musi być nudne. Wystarczy do tego gra o nazwie Scoot!.
Uczniowie rozwiązują samodzielne przygotowane wcześniej zadania ( w tym wypadku było to dodawanie) w odpowiednim czasie. Wartościowym w tej zabawie jest rownież to, że dzieci na hasło Scoot, muszą przemieszczać się po klasie, więc mają możliwość również wyjść z ławki i zażyć trochę ruchu, zaangażować więcej zmysłów- mimo, że jest to lekcja angielskiego!
Wiele zabaw i aktywności angażujących różne zmysły, co jest bardzo ważne w uczeniu się języków, poznałam podczas kursu Innovative approaches to teaching course, ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój (POWER)
Bardzo ciekawą formą na podsumowanie większego zakresu materiału jest gra, z którą po raz pierwszy spotkałam się podczas szkolenia w Finlandii – Innovative approaches to teaching course. Jest to Scavenger hunt w której uczniowie sami muszą odnaleźć odpowiedzi na przygotowane przez nauczyciela pytania. Odpowiedzi ukryte są w różnych miejscach schowanych wcześniej przez prowadzącego zajęcia.
Aleksandra Kowalczyk
Uczenie się każdego języka obcego nie musi być nudne. Bez względu na wiek, nauka poprzez zabawę sprawdza się zawsze.
Tym razem uczniowie klasy siódmej mieli okazję, poznać nowe słówka, posłuchać instrukcji i reguł gier i zabaw i porozmawiać po angielsku. Jednak przede wszystkim świetnie się przy tym bawić.
Gry i zabawy wykorzystane przez ze mnie na zajęciach zaczerpnęłam z materiałów, które otrzymałam podczas szkolenia – Innovative approaches to teaching course, w którym uczestniczyłam w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój (POWER) w Finlandii w maju 2018.
Aleksandra Kowalczyk
Szkolenie w którym uczestniczyłam ( Innovative approaches to teaching course w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój (POWER), było dla mnie źródłem inspiracji, Pomogło mi to przygotowaniu wielu projektów, czy ciekawych aktywności dla dzieci podczas zajęć.
Niektóre z nich jak: The water cycle, The Solar System czy My body, dotyczyły otaczającego nas świata oraz budowy człowieka. Uczniowie nie tylko poznają nowe specjalistyczne słownictwo, ale również utrwalają już wcześniej poznane struktury.
Aleksandra Kowalczyk
Od września 2019 r. w naszej Szkole możemy korzystać z tzw. sali sprzyjającej uczeniu się. Zastosowano w niej innowacyjną aranżację przestrzeni; uczniowie mogą z łatwością przemieszczać się po sali, komunikować się, konsultować przebieg pracy. Tym bardziej, że przestrzeń jest mobilna. Pufy, kanapy i stoły można z łatwością przenosić i konfigurować zależnie od potrzeb grupy. Priorytetem jest swobodna komunikacja.
Inspiracją do utworzenia sali sprzyjającej uczeniu się były nasze własne doświadczenia w pracy z Uczniami naszej Szkoły. Badacze proksemiki klasy szkolnej podkreślają, że innowacyjne podejście do aranżacji sali lekcyjnej może spowodować kojarzenie miejsca nauki z czymś przyejmnym, sprzyjającym zdobywaniu wiedzy i nawiązywaniu dobrych relacji.
„Ukrzesłowienie” uczniów zdaje się być przeżytkiem; modelem, który kiedyś będzie stanowił wspomnienie dawnych, szkolnych lat, w których dominował podawczy model uczenia się. W Sali nr 101 rola nauczyciela ogranicza się do moderowania: dyskusji, gier, doświadczeń, eksperymentów, dyskusji, czy dram. Sala sprzyjajaca uczeniu się pozwala nauczycielowi wyjść poza strefę biurka w stronę Uczniów i aktywnie włączyć się w ich pracę tworząc zespół. Zorganizowana w ten sposób przestrzeń nauki zwiększa zaangażowanie uczniów w proces uczenia się, a do tego powoduje, ze nauczyciel przestaje być najbardziej aktywną osobą w sali lekcyjnej.
W sali sprzyjającej uczeniu się wyodrębniamy cztery sekcje:
a) pracy grupowej: kanapa, pufy, sofy. Uczniowie mogą samodzielnie kreować swoją przestrzeń.
b) przestrzeni wspólnej: stół. W tej części możemy organizować debaty, dyskusje, podsumowanie lekcji, współpracę większej ilości uczniów, planowanie projektów.
c) wypoczynku/relaksu: materace, poduszki, koce. Nazwa tej sekcji jest niefortunna, ponieważ w tym miejscu Uczniowie mogą m. in. oddawać się lekturze tekstu w dowolnie wybranej przez siebie pozycji, przyjrzeć się swobodnie wykonanej przez siebie pracy, przemyśleć coś, lub przygotować się do dalszego wykonywania zadań.
d) nauki w ciszy/strefy wyciszenia: ławki pod ścianą z lampkami. Miejsca przygotowane dla Uczniów, którzy z różnych przyczyn wolą pracować w pojedynkę, potrzebują chwili na odseparowanie się od grupy lub nie mogą się skupić w obecności większej ilości osób. To miejsce wykorzystamy także w sytuacji, w której chcemy, aby Uczeń pracował nad danym zagadnieniem samodzielnie.
Sala daje wiele możliwości; zależy, czy chcemy, aby uczniowie komunikowali się ze sobą, czy też pracowali samodzielnie. Ustawienia w kręgi, półkola lub podkowy sprzyja budowaniu przyjaznej atmosfery, ułatwia kontakt wzrokowy, prowadzenie dyskusji, debat, a także sprzyja koncentracji grup na zadaniu. Przestrzeń zorganizowana w ten sposób wspiera różne style uczenia się, daje poczucie bezpieczeństwa. Uczniom potrzebującym cichego miejsca pozwala na skupienie się przed podjęciem pracy w grupach. Z kolei Uczniowie lubiący pracę w ruchu i bezpośredni kontakt z całą grupą mają pełną możliwość pracy w ulubiony sposób.
Jakie trudności mogą nas spotkać?
Poczucie, że lekcja jest chaotyczna, a Uczniowie się rozpraszają – problemem mogą być zbyt swobodne pozycje przyjmowane przez Uczniów, nieumiejętność szybkiego dostosowania zajęć do formy projektowej zamiast transmisyjnej. W swobodnej przestrzeni mniej zmotywowani Uczniowie mogą poczuć się zwolnieni z obowiązku pracy i koncentrować się tylko na relacjach towarzyskich – potrzebne im będzie wsparcie nauczyciela.
Uczenie się jako proces społeczny wymaga partycypacji, zespołowego działania i wiary w wartość współpracy. Budowanie zespołu opiera się na pracy zespołowej i uczeniu się bycia razem, co powinno skutkować kształtowaniem u uczniów kompetencji miękkich.
Wierzymy, że metamorfoza przestrzeni uczenia się to podążanie za Uczniem i jego potrzebami.
Kaja Ruszkowska
Najnowsze komentarze